Makelaarsorganisaties en -tarieven

De makelaarstarieven liggen in Frankrijk aanzienlijk hoger dan in Nederland.

De meeste kopers menen daar niet mee in aanraking te komen. De verkoper spreekt immers de honoraires d’agence af met de makelaar en rekent dit dus af. Alle partijen kunnen evenwel een fors bedrag besparen wanneer een transactie tot stand komt zonder tussenkomst van een makelaar.

Een Franse makelaar levert een heuse strijd met concurrenten, omdat ook andere makelaars proberen om hetzelfde huis te verkopen. Helaas komt het dan wel eens voor dat een makelaar vooral bezig is om zijn eigen belangen te beschermen t.a.v. de concurrent. De koper komt dan niet meer op de eerste plaats. Als u met een makelaar in Frankrijk te maken krijgt, of u nu verkoper bent of koper, bent u best op de hoogte van enkele zaken:

Veel makelaars in Frankrijk (van alle nationaliteiten) weten wat ze doen, zijn deskundig en geven goed advies. Kortom, ze voldoen aan de eisen van een goede makelaar.
Makelaars hanteren hoge tarieven die maar zelden worden gerechtvaardigd door het feitelijke werk. Over de verkoopprijs betaalt u al snel 5%; 6-7% is ook een gebruikelijk tarief en voor goedkopere huizen kunnen de courtages zelfs boven de 10% uitkomen. Vergelijk dit eens met Nederlandse makelaarspremies….
Deze hoge makelaarspremies trekken veel professionelen aan. De concurrentie wordt gereguleerd door regelgeving en beschermconstructies rond de carte professionnelle. Dit systeem was ooit bedoeld om de deskundigheid van een makelaar te garanderen, maar wordt nu vooral gebruikt om buitenstaanders die normale tarieven hanteren, buiten te sluiten. Veel makelaars (maar lang niet allemaal) zijn aangesloten bij een beroepsvereniging zoals de FNAIM, de Fédération Nationale de l’Immobilier, of de SNPI, Syndicat National des Professionnels Immobiliers.

Het is niet ongebruikelijk dat een heel kantoor (of zelfs meerdere kantoren) vaart op de carte professionnelle van één makelaar, vaak de eigenaar. Deze laatste heeft het echter vaak zo druk, dat u hem nooit te spreken krijgt. U krijgt in dat geval te maken met een ‘bemiddelaar,’ die geen carte professionnelle heeft en vaak ook geen opleiding, geen kennis van de wet, geen ervaring… Kortom, de professionaliteit van de makelaar die men heeft proberen te reguleren, is in de praktijk vaak ver te zoeken. Sommige bemiddelaars (met geen enkele kennis van of ervaring in het makelaarschap) worden uitsluitend aangetrokken omdat ze Nederlands spreken om zo Nederlandse kopers te paaien. Dat is nogal ver verwijderd van de door het wet bedoelde eisen aan vakkennis.
Het is mogelijk om op een veilige manier een huis te kopen of verkopen in Frankrijk, zonder dat u duizenden, zo niet tienduizenden euro’s kwijt bent aan een makelaar.
De hoge tarieven van makelaars zijn gebaseerd op het feit dat ze ‘no cure no pay’ werken. Ze worden uitsluitend betaald als een koop wordt afgesloten. Tot het moment dat de acte authentique wordt ondertekend, blijft betaling onzeker voor de makelaar. Het komt dus ook voor dat een makelaar veel werk verricht, maar dat de koop niet doorgaat en hij dus niet wordt vergoed. Dat is het gevolg van het door alle makelaars in stand gehouden systeem van no cure no pay.