Micro-régime

Veel startende ondernemers in Frankrijk kiezen voor de micro-entreprise en daarmee voor het micro-régime.

Een keuze voor het micro-régime is alleen mogelijk de totale jaarlijkse omzet binnen vastgestelde grenzen blijft. Voor meer uitleg, zie ook de pagina van micro-entreprise . Uiteraard geldt hierbij dat bij opstart van het bedrijf gedurende het jaar deze omzetmaxima pro rata worden toegepast. Een ‘gemengd bedrijf’ komt vaak voor,  bijvoorbeeld een loodgieter (service) die ook toiletpot en afvoerbuizen levert (commerce). In zo’n geval gelden als omzetgrenzen de respectievelijke percentages van deze omzetgrenzen. Een rekenvoorbeeld kan dat verduidelijken: omzet in commerce = 60% van de totale omzet en omzet in service = 40% van de totale omzet. Voor deze ondernemer geldt dus een maximale jaaromzet van 0.6*€188.700 = €113.200 in commerce en een maximale omzet in service van 0,4*€77.700 = €31.000 per jaar. Bij een hogere omzet in één van deze categorieën kan deze ondernemer dus niet (meer) kiezen voor het micro-régime en komt hij vanzelf in het régime réel.

Kiest u voor het micro-régime dan dient u elk kwartaal een bedrag aan belasting en sociale premies te betalen. Deze bedragen zijn afhankelijk van uw omzet, maar kennen geen minimum: geen omzet = geen afdracht!

Met dit regime gaat nog een belangrijke beperking gepaard. Wanneer de omzet bv. beneden een bepaalde grens blijft (ongeveer €6.000 op jaarbasis voor service en ongeveer €12.000 op jaarbasis voor commerce), bouwt de ondernemer geen pensioen op voor de kwartalen waarin de omzet onder de drempel bleef.

Het micro-régime is niet mogelijk voor handelaars in onroerend goed, makelaars, ontwikkelaars van onroerend goed, financiële dienstverleners en uitzendbureaus. Dat geldt ook voor gesubsidieerde artiesten en betaalde sporters. Tenslotte valt de verhuur van ongemeubileerd onroerend goed onder een belastingregime dat lijkt op het micro-régime, maar met enkele kleine aanpassingen: het ‘régime de revenus fonciers’.